Aylardan martmış.Ve agresif melek bloğunda yazmaya geri dönmüş.Birikmiş konular var kafamda.Ruhumu boğan,muhalefet yanımı azdıran olaylar,gelişmeler vs..
En son Özgecan Aslan'nın ölümü ardında şu meşhur içine ışık kaçmış kişisel gelişimcilerden bir kaçının yine ''ayy şekerim olan mükemmeldir.Aşkla kalalım.Özgecan seçilmiş kişiydi bize öğretmenlik yaptı,yok efendim o katillerde varoluşun mükemmel işleyişi idi.Sevgide kalın'' gibi teraneleri acaaaipppp canımı sıktı.
Ve bende diyorum ki;
Hayır! Değildir efendiler.Varolan her zaman mükemmel değildir.
Bazen iyilik içinde savaşmak gerekir! Bu gözardı edilemez.Hayvan genelevleri varken bir dünyada benim sevgi baloncuğu olarak dolaşmamın o hayvanlara bir faydası olamaz sadece kendimi ve çevremdeki bir kaç kişiyi mutlu ederim.Tıpkı şimdi de özgecana faydası olmayacağı gibi...Bazen herşey karma değildir yada ruhsal plan değildir.Bazen kötü kötüdür.Bu yalan sevgi hipnozundan çıkın artık dünya yanıyor,ağlıyor...savaşmakta gerekir bu unutulmamalı.
Ha şunu demiyorum kılıç kalkan kuşanalım önümüze geleni doğrayalım.Nefretle yaşayalım demiyorum.Aptallaşmış bir ''herşey sevgidir'' hipnozundan kurtulalım lütfen!
Dünyayı daha iyi bir yer yapmak için salak salak ortalıkta sevgi ışığı ile gezmekten fazlası gerekiyor.Bunun en başında eğitim geliyor.Ve işlenen suçların yapısına göre caydırıcı ciddi cezalar verilmesi gerekiyor.
Daha fazla yazmak istemiyorum.Özgecan aklıma geldikçe ruhum karanlıklara gömülüyor.Kuantum budalası kişisel gelişimcimlerin anlayamayacağı kadar vahşice öldürüldün sen.
Gittiğin yerde mutlu ol.Bu dünyada ki son anlarını hiç hatırlama güzel kız........................................
